Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 800/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim z 2017-03-13

Sygn. akt I C 800/16 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Przęczek

Protokolant : st. sekr. sąd. Marta Mandziak

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2017 roku w Lidzbarku Warmińskim na rozprawie

sprawy

z powództwa (...) spółki akcyjnej w G.

przeciwko D. M.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanej D. M. na rzecz (...) spółki akcyjnej w G. kwotę 372,37 zł (trzysta siedemdziesiąt dwa złote i 37/100) z odsetkami ustawowymi, z tym że od dnia 1 stycznia 2016 r. z odsetkami ustawowymi za opróżnienie, liczonymi:

- od kwoty 91,18 zł od dnia 15.03.2011 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 91,18 zł od dnia 03.08.2011 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 93,74 zł od dnia 19.06.2012 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 96,27 zł od dnia 28.09.2013 r. do dnia zapłaty;

2. nie obciąża pozwanej kosztami procesu na rzecz powoda.

SSR Agnieszka Przęczek

Sygn. akt. I C 800/16 upr

UZASADNIENIE

(...) spółka akcyjna z siedzibą w G. pozwała D. M. o zapłatę kwoty 372,37 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych. Strony łączyła umowa o świadczenie usług, tj. sprzedaż energii elektrycznej. Pozwana nie opłacała regularnie rachunków za dostawę energii elektrycznej, w wyniku czego doszło do wstrzymywania dostarczania energii i tym samym powód był zobligowany do wznowienia dostaw energii. Z tego tytułu powód wystawił pozwanej cztery faktury Vat . Powódka nie uregulowała żadnej z wystawionych przez powoda faktur (pozew k. 2-5).

Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku pozwana uznała powództwo wskazując, że nie zapłaciła za faktury albowiem ma trudna sytuację materialną. Jednocześnie pozwana wniosła o nie obciążanie jej kosztami procesu z uwagi na fakt, że jest osobą bezrobotną, tak jaj jej mąż, schorowaną. Jednocześnie pozwana dodała, iż utrzymuje się jedynie z zasiłku z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej
w O. w kwocie 628 zł, który otrzymała z tytułu ubóstwa. Pozwana przedłożyła do akt decyzję z dnia 26 stycznia 2017 r. przyznającą jej zasiłek okresowy z tytułu ubóstwa (k. 56).

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana D. M. zawarła z powodem umowę sprzedaży energii elektrycznej. Powód zobowiązał się dostarczać energię elektryczną pozwanej zaś pozwana do zapłaty za dostarczaną jej energię. Pozwana nie opłacała w terminie rachunków za dostarczaną jej energię, w następstwie czego powód odłączał dostawę energii elektrycznej do pozwanej. Po regulowaniu przez nią zaległości następowało wznowienie dostawy energii elektrycznej.

Powód w dniach 28 lutego 2011 roku, 19 lipca 2011 roku, 31 maja 2012 roku oraz 10 września 2013 roku wystawił pozwanej faktury Vat z tytułu przerwania
i wznowienia dostarczania energii elektrycznej o napięciu nN. Faktury wystawiono zgodnie z obowiązującymi na terenie powoda taryfami, zatwierdzonymi przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, tj. w roku 2011- 74,13 zł netto , w roku 2012 – 76,21 zł netto, w roku 2013 – 78,27 zł netto.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2015 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 372,37 zł z tytułu niezapłaconych faktur wskazanych powyżej.

Pozwana nie uregulowała zaległych zobowiązań na rzecz powoda.

Pozwana jest osobą bezrobotną, otrzymującą z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w O. zasiłek okresowy z powodu ubóstwa w kwocie 628 zł.

Dokumenty: wydruki k. 12-15; faktury VAT k. 16-19; przesądowe wezwanie do zapłaty k. 20; decyzje zatwierdzające wysokość taryfy stosowanych u powoda k. 21-38; decyzja nr (...).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Na rozprawie pozwana oświadczyła, że uznaje żądanie pozwu w całości.

Zgodnie z art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Sąd przychyla się do stanowiska przedstawionego w doktrynie przedmiotu oraz judykaturze, że instytucja uznania powództwa obejmuje swoim zakresem zarówno oświadczenie woli pozwanego, tj. wniosek o wydanie wyroku zgodnie z żądaniem pozwu, jak również oświadczenie wiedzy pozwanego, co do przyznania istnienia okoliczności stanowiących podstawę powództwa.
W orzecznictwie wyrażono zapatrywanie, które Sąd w pełni podziela, że „uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjności pozwanego, który nie tylko uznaje samo żądanie powoda, ale i to, że uzasadniają je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne i godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego to żądanie. Nie jest uznaniem powództwa uznanie żądanie przy równoczesnym zaprzeczeniu okoliczności faktycznych, na których powód oparł swoje żądanie. Uznanie z chwilą jego dokonania przez pozwanego wywołuje określone skutki zarówno procesowe, jak i materialnoprawne” (wyrok SA w Krakowie z dnia 5 grudnia 2012 r., I ACa 1061/12, LEX nr 1280314).

Oświadczenie pozwanej może być złożone na rozprawie, którego treść stanowić będzie element protokołu rozprawy (art. 158 § 1 pkt 3 k.p.c.), bądź też dokonane poza rozprawą w piśmie procesowym skierowanym do sądu (art. 126 k.p.c.). Przedmiotem uznania pozwanej może być dochodzone przez powoda roszczenie w całości lub w określonej części. Uznanie powództwa powinno być - jak każda czynność procesowa - wyraźne oraz jednoznacznie określone i nienasuwające wątpliwości co do swej treści oraz zakresu, w jakim pozwana uznała żądanie pozwu. Następstwem skutecznego uznania powództwa jest wydanie wyroku uwzględniającego żądania pozwu bez przeprowadzenia postępowania dowodowego.

Mając na uwadze okoliczności rozpoznawanych spraw Sąd Rejonowy przyjął, że uznanie żądań pozwu nie jest sprzeczne z prawem, z zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do obejścia prawa. Dokumenty przedłożone przez stronę powodową pozwalają sądzić, iż jej roszczenie jest zasadne.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, Sąd orzekł w punkcie 1 wyroku zgodnie z żądaniem pozwu.

Sąd na wniosek pozwanej na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania ją kosztami procesu poniesionymi przez powoda. Przepis art. 102 k.p.c. nie konkretyzuje pojęcia wypadków szczególnie uzasadnionych, pozostawiając ich kwalifikację, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności danej sprawy, sądowi a podstawę do jego zastosowania stanowią konkretne okoliczności danej sprawy, przekonujące o tym, że w danym przypadku obciążenie strony przegrywającej kosztami procesu na rzecz przeciwnika byłoby niesłuszne, niesprawiedliwe. Do kręgu tych okoliczności mogą należeć fakty związane z samym procesem jak i leżące poza nim, a dotyczące sytuacji życiowej, stanu majątkowego stron, które powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego. Sąd wziął pod uwagę sytuację majątkową pozwanej, a szczególności fakt bezrobocia oraz jedynego dochodu w wysokości 628 zł. Wskazać należy, że zasiłek został przyznany pozwanej z tytułu ubóstwa. W świetle tych okoliczności, biorąc pod uwagę fakty wskazane przez pozwaną i przedłożoną decyzję o przyznaniu zasiłku okresowego, Sąd uznał, że obciążanie pozwaną kosztami procesu byłoby sprzeczne
z zasadami współżycia społecznego. Sąd w tym przypadku wziął pod uwagę również postawę pozwanej, która stawiła się a wezwanie Sądu i przedłożyła dokument potwierdzający jej trudną sytuacje majątkową.

SSR Agnieszka Przęczek

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Krzywiel
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Przęczek
Data wytworzenia informacji: