Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lidzbarku Warmińskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Lidzbarku Warmińskim - Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia Robert Kłosowski

Protokolant : starszy sekretarz sądowy Joanna Kowalska

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2024 roku w Lidzbarku Warmińskim

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniego S. B.

reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową D. B.

przeciwko J. B.

o alimenty na małoletniego S. B.

ORZEKA

I.  zmienić pkt 4 wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 2 grudnia 2022 r. w sprawie VI RC 496/22 w zakresie obowiązku alimentacyjnego pozwanego J. B. wobec małoletniego powoda S. B. w ten sposób, że zasądzić od pozwanego J. B. na rzecz małoletniego S. B. kwotę po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie tytułem alimentów, płatnych do 10 dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie określonymi w art. 481 § 2 kc na wypadek opóźnienia w płatności każdej z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniego powoda D. B. poczynając od dnia 16 maja 2024r.;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddalić;

III.  koszty procesu między stronami wzajemnie znieść;

IV.  zwolnić pozwanego od zapłaty kosztów postępowania i przejąć je na rachunek Skarbu Państwa;

V.  wyrokowi w punkcie I nadać rygor natychmiastowej wykonalności.

/- Sędzia Robert Kłosowski -/

Sygn. akt III RC 51/24

UZASADNIENIE

D. B., działając jako przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda S. B. wniosła przeciwko pozwanemu J. B. pozew o zmianę pkt 4 orzeczenia Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 2 grudnia 2022 r. w sprawie VI RC 496/22 dotyczącego obowiązku ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania powoda i zasądzenie od pozwanego, począwszy od marca 2024 r., alimentów w wysokości po 1 200 złotych miesięcznie, płatnych do rąk matki powoda do 10 dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności poszczególnych rat.

W uzasadnieniu pozwu (k. 5-7) przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wskazała, że w czasie orzekania rozwodu, tj. 2 grudnia 2022 r. rodzice małoletniego powoda mieli ustaloną opiekę naprzemienną, w powtarzających się okresach, co jeden tydzień. Stąd też wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie zawierał rozstrzygnięcie dotyczące kosztów utrzymania i wychowania S. stosownie do pieczy naprzemiennej. Sytuacja, w której rodzice płynnie współpracowali w ramach pieczy naprzemiennej, dzieląc się kosztami utrzymania i wychowania syna, trwała do października 2023 r. Od tego czasu małoletni S. mieszka na stałe z matka. Poczałkowo rodzice małoletniego umówili się, ze S. będzie spędzał co drugi weekend u ojca, a ten będzie przekazywał matce kwotę 500 złotych tytułem alimentów. Od marca 2024 r. małoletni przebywa jedynie sporadycznie u pozwanego, zaś pozwany z kolei zaprzestał alimentowania syna. Wszystkie koszty utrzymania i wychowania małoletniego zaczęła więc ponosić matka D. B.. Dodała, że syn S. ma 16 lat (obecnie 17 lat) i uczęszcza do II klasy Technikum Informatycznego w D.. Małoletni ma nadwagę i z tego powodu matka małoletniego stara się ułożyć mu dietę, w której dominowałyby chude mięso, ryby i dużo warzyw. Małoletni uczęszcza również na siłownię, której koszt wynosi około 110 złotych miesięcznie. W grudniu 2023 r. matka małoletniego odświeżyła mieszkanie zajmowane z synem, zakupiła nowe meble wraz z biurkiem dla powoda. Koszt tych działań wyniósł ok. 8000 złotych. W dalszej części uzasadnienia przedstawicielka ustawowa małoletniego wskazała również, iż jej dochody wynoszą około 5033 złotych z tytułu wynagrodzenia za prace. Z kolei pozwany J. B. jest zdaniem pozwanej bardzo dobrym fachowcem budowlanym. Jest zatrudniony oficjalnie na podstawie umowy przewidującej najniższe wynagrodzenie, ale jego faktyczne możliwości zarobkowe są zdecydowanie wyższe i sięgają według szacunków matki powódki na kwotę około 6000 złotych.

Pozwany J. B. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 600 złotych miesięcznie począwszy od wniesienia pozwu. W pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew (k. 40-41) pozwany zaprzeczył temu, aby od marca 2024 r. zaprzestał utrzymywania małoletniego syna. Wskazał, iż ponosi koszty abonamentu za telefon S. w kwocie 50 złotych miesięcznie, abonament N. 45 złotych miesięcznie, opłatę za fryzjera 45 złotych raz na 3 tygodnie oraz przekazuje synowi kieszonkowe na drobne wydatki w kwocie 150-200 złotych miesięcznie. Pozwany zaprzeczył, aby matka S. starała się przygotować małoletniemu specjalna dietę. Wskazał, iż w okresie funkcjonowania pieczy naprzemiennej ponosił koszty utrzymania syna poprzez m.in. zakup dresów, ciepłej zimowej kurtki za 650 złotych itd. W tym okresie matka małoletniego nie dokonywała takich wydatków, albowiem pozwany nie zauważył aby S. przyjeżdżał do niego w nowych ubraniach. Pozwany zapewnił również, iż łącza go z synem bliskie więzi i zadeklarował płatność alimentów w kwocie po 600 złotych miesięcznie. W dalszej części uzasadnienia odpowiedzi na pozew pozwany J. B. wskazał, iż spłaca raty 3 kredytów w łącznej wysokości 900 złotych miesięcznie. Jeden z kredytów zaciągnięty został na zakup opału dla domu w którym obecnie mieszka matka małoletniego z synem. Drugi został zaciągnięty na zakup telewizora i samochodu, gdyż pozwany wyprowadzając się niczego nie zabrał z domu. J. B. wskazał również, iż ponosi koszty wynajmu lokalu mieszkalnego w kwocie 600 złotych miesięcznie, zaś jego wynagrodzenie to wysokość miesięcznego najniższego wynagrodzenia za pracę. Pozwany zaprzeczył, aby mógł osiągać wyższe wynagrodzenie, tak jak wskazała powódka, albowiem nie posiada wykształcenia budowlanego, pracował początkowo jako pomocnik murarza, potem jako murarz i nigdy nie pracował przy wykańczaniu domów. Zdaniem ojca małoletniego dochody matki S. w zestawieniu z wypłaconymi alimentami i dodatkiem 800 + pozwalają na zaspokojenie potrzeb małoletniego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód S. B. ur. (...) w M. pochodzi ze związku małżeńskiego D. B. i J. B.. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z 2 grudnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt VI RC 496/22 orzeczono rozwód małżeństwa D. i J. B.. W wyroku rozwodowym Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim obojgu rodzicom i ustalił miejsce zamieszkania małoletniego powoda przy matce i ojcu w powtarzających się okresach tygodniowych (piecza naprzemienna). Sąd też w konsekwencji zobowiązał rodziców małoletniego do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania syna w czasie jego pobytu u każdego z nich.

/akt urodzenia małoletniego powoda k. 12, wyrok SO w Olsztynie z dnia 2 grudnia 2022 r. k. 64 akt VI RC 496/22, bezsporne/

Orzeczony w wyroku rozwodowym sposób sprawowania pieczy naprzemiennej nad małoletnim S. B. uzgodniony dodatkowo przez same strony funkcjonował bez zakłóceń do października 2023 r. W tym czasie małoletni przebywał naprzemiennie tydzień u matki i tydzień u ojca. Rodzice ponosili bieżące koszty utrzymania małoletniego i dzielili się kosztami jego wychowania.

Obecnie małoletni S. B. ma 17 lat. Uczęszcza do III klasy Technikum Informatycznego w D.. Do szkoły małoletni dojeżdża busem, niekiedy zabiera go samochodem matka. Cena biletu miesięcznego jaki zakupuje małoletni wynosi 255 złotych. Pieniądze na zakup biletu przekazuje D. B.. Z uwagi na problemy z nadwagą małoletni uczęszcza 3 razy w tygodniu na siłownie. Karnet miesięczny wynosi 110 złotych. Dodatkowo S. dba o inne aktywności, zaś matka małoletniego w porozumieniu z dietetykiem ułożyła mu specjalna dietę, tak aby wartości odżywcze posiłków nie przekraczały 2000 kcal dziennie. Małoletni jest alergikiem. W okresie letnim zażywa z tego powodu leki, których koszt wynosi około 50 złotych miesięcznie.

D. B. przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda ma obecnie 39 lat. Z zawodu jest kucharzem. Pracuje na stanowisku szefa kuchni uzyskując z tego tytułu dochód w wysokości ok. 5120 złotych netto. Innych dochodów nie posiada. Matka małoletniego zamieszkuje wraz z synem w miejscowości E.. Jest to mieszkanie bezczynszowe, koszt zakupu opału wynosi około 360 złotych miesięcznie, koszt energii elektrycznej wynosi około 100 złotych miesięcznie, opłata za wodę i odprowadzanie ścieków wynosi około 58 złotych. Matka małoletniego posiada również działkę rolna o pow. 30 arów, która zakupiła we wrześniu 2023 r. za kwotę 15 000 złotych. Nie posiada innego majątku. D. B. spłaca kredyt zaciągnięty na spłacenie wcześniejszych wspólnych zobowiązań małżeńskich. Wysokość miesięcznej raty wynosi kwotę około 1000 złotych miesięcznie.

Pozwany J. B. ma 42 lata, nie posiada wyuczonego zawodu. Jest zatrudniony na stanowisku mechanika maszyn rolniczych uzyskując dochód w wysokości 3144 złote netto. Obecnie pozostaje w związku. Partnerka pozwanego pracuje, poosiada dwójkę dzieci w wieku 8 i 13 lat. Wymienieni prowadza wspólne gospodarstwo domowe, dzieląc się m.in. kosztami utrzymania mieszkania po połowie. Czynsz za mieszkanie wynosi ok. 800 złotych (udział pozwanego 400), opłata za energie elektryczna ok. 300 złotych na dwa miesiące (udział pozwanego 150 złotych na dwa miesiące) itd. Pozwany nie posiada oszczędności. Posiada 3 kredyty. Pierwszy w wysokości 15 000 złotych zaciągnięty został na zakup samochodu. Rata miesięczna wynosi około 400 złotych. Drugi w wysokości 6000 złotych zaciągnięty został na zakup : telewizora - koszt zakupu 3000 złotych, gry komputerowej 1700 złotych i słuchawek za 400 złotych (według deklaracji pozwanego zakup gry i słuchawek dla małoletniego S.). Rata miesięczna wynosi około 300 złotych. W przypadku trzeciego kredytu pozwany nie potrafił wskazać na co został zaciągnięty i w jakiej wysokości. Rata miesięczna wynosi około 230 złotych.

Od czasu funkcjonowania pieczy naprzemiennej zaangażowanie pozwanego w ponoszenie kosztów utrzymania i wychowania małoletniego uległo drastycznemu zmniejszeniu. Małoletni S. praktycznie nie odwiedza ojca. W maju 2024 r. był u ojca raz, w czerwcu, lipcu i sierpniu 2024 r. małoletni nie odwiedził ojca w ogóle. Obecnie pozwany pokrywa jeszcze jedynie koszty opłaty rachunku za telefon w wysokości 50 złotych miesięcznie. Pozwany opłaca usługę Netflixa z której jednakże małoletni powód nie może korzystać poza miejscem zamieszkania pozwanego. Poza płatnością alimentów ustalonych w trybie zabezpieczenia J. B. nie wspierał w żaden dodatkowy sposób powoda. Nie uiszczał opłat związanych z dojazdami syna do szkoły, czy tez kosztów ćwiczeń w siłowni (mimo, że pozwany popiera tę aktywność syna) nie kupował na rzecz małoletniego żadnych ubrań, butów, kosmetyków etc.

/zaświadczenie o dochodach i zatrudnieniu k. 21 i 59, faktura opłat telefonicznych k. 25-26, harmonogram spłaty kredytów k. 42-45, zeznania przedstawicielki ustawowej powoda i pozwanego k. 122-123/.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie w zasadniczej części nie były sporne. Strony przedstawiając dowody koncentrowały się bowiem właściwie wyłącznie na uwypukleniu swojej sytuacji materialnej, akcentując ponoszone wydatki i koszty utrzymania. Zarówno przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda, jak i pozwany nie kwestionowali przy tym zasadniczo okoliczności odnoszących się do sytuacji strony przeciwnej. Właściwie jedyna istotną okolicznością sporną była kwestia zakresu uczestniczenia przez pozwanego w kosztach utrzymania i wychowania małoletniego w drodze osobistych starań i ponoszenia kosztów związanych z pobytem małoletniego pod jego piecza. Matka małoletniego wskazywała, iż kontrakty bezpośrednie ojca z synem w czasie których może on pokrywać koszta jego utrzymania są sporadyczne. Tymczasem pozwany w odpowiedzi na pozew wskazywał, że są one regularne i odbywają się we dwa weekendy w miesiącu. Sąd dokonując ustaleń w tym zakresie podczas rozprawy uznał, iż kontakty te mają obecnie charakter incydentalny, rzadziej niż raz w miesiącu, co ostatecznie na rozprawie przyznał sam pozwany. Należy również podkreślić, iż sąd dokonując ustaleń w tym zakresie koncentruje się na kwestii ponoszenia kosztów utrzymania małoletniego, a nie rozstrzyga przyczyn tego stanu rzeczy. Poza zakresem rozważań sądu pozostawały więc przyczyny takiego stanu rzeczy, tzn. czy jest to związane z postawą pozwanego, czy tez efektem chęci spędzania przez małoletniego wolnego czasu z poznaną dziewczyną etc.

Oceniając zasadność roszczenia małoletniej powódki Sąd zważył, iż obowiązek dostarczania środków utrzymania i wychowania dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, zgodnie z art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (krio) obciążą rodziców tego dziecka. Rodzice dziecka są więc obowiązani wspólnie do przyczyniania się do zaspokajania potrzeb dziecka.

Zakres świadczeń alimentacyjnych reguluje natomiast z art. 135 § 1 krio zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych zależy z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz z drugiej strony od finansowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Brzmienie art. 135 § 1 krio wskazuje więc, iż każdorazowo zakres świadczeń alimentacyjnych ograniczony jest z jednej strony usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego, a z drugiej strony możliwościami zarobkowymi zobowiązanego. Innymi słowy kwota zasądzonych alimentów nie może przekraczać usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ani też nie może przekraczać możliwości osób zobowiązanych. Rodzice są więc na równi zobowiązani do ponoszenia kosztów utrzymania swoich dzieci, co nie oznacza, iż wymiar wskazanego obowiązku jest równy. Każdorazowo zależy on od możliwości zarobkowych i majątkowych danego rodzica tzn. w przypadku gdy możliwości zarobkowe danego rodzica są wyższe z uwagi np. na wykształcenie, stan zdrowia etc. zakres obowiązku tego rodzica będzie wyższy niż drugiego rodzica. Dodać również należy, iż wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego może polegać na bieżącym ponoszeniu kosztów jego utrzymania, wnoszeniu osobistych starań w jego utrzymanie i wychowanie, zaś z drugiej strony na przekazywaniu określonej kwoty pieniędzy (alimenty) z których te uzasadnione wydatki są ponoszone.

W tym miejscu odnosząc się również do argumentów zgłaszanych w trakcie prowadzonego postępowania przez pozwanego wskazać należy, iż z mocy art. 135 § 3 krio na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają :

- świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów,

- świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej,

- świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (tzw. 800+)

-świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 114 z późn. zm).

Oznacza to więc, iż Sąd określając wysokość alimentów nie bierze pod uwagę uzyskiwanych świadczeń z pomocy społecznej, jak również świadczeń wychowawczych tzw. programu 800+, czy tez świadczenia w kwocie 300 złotych związanego z rozpoczęciem roku szkolnego.

Dalej wskazać również należy, iż zgodnie natomiast z art. 138 krio można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego w przypadku zmiany stosunków. Zatem podstawą powództwa określonego w art. 138 krio może być tylko taka zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po wydaniu wyroku określającego sposób realizacji obowiązku alimentacyjnego i jest na tyle istotna, że wpływa na treść orzeczenia lub umowy określającej obowiązek alimentacyjny. Przez zmianę stosunków rozumieć należy zmianę sytuacji osobistej, rodzinnej, majątkowej każdej ze stron, jak również zmiany w zakresie rozkładu ponoszenia przez rodziców kosztów utrzymania małoletniego w drodze osobistych starań lub ponoszenia takich kosztów w czasie pobytu małoletniego pod piecza danego rodzica. Do zmiany sytuacji majątkowej dochodzi w szczególności w przypadku zmiany dochodów stron, przesunięć w ich majątku; zwiększenia się bądź zmniejszenia koniecznych wydatków i kosztów utrzymania; uzyskania nowych możliwości zarobkowania bądź też utraty dotychczasowych. Zmiana sytuacji osobistej i rodzinnej będzie miała miejsce w szczególności w przypadku zmiany stanu zdrowia stron wpływającego na ich możliwości zarobkowe lub też powodująca nowe wydatki, jak również w przypadku zwiększenia się bądź zmniejszenia liczby osób pozostających na ich utrzymaniu. Zmiana w zakresie rozkładu ponoszenia kosztów bieżącego utrzymania małoletniego będzie miała miejsce np. w zakresie zmiany wcześniejszych ustaleń dotyczących pieczy naprzemiennej, przy czym w tym zakresie sąd bada stan faktyczny jaki zaistniał pomiędzy stronami, nawet wówczas, gdy z jakiś powodów strony nie są zainteresowane w prawnym uregulowaniu nowych relacji itd. Sąd bada przy tym zawsze, czy przedstawione powyżej procesy zaszły po stronie zarówno zobowiązanego jak i uprawnionego.

Na koniec tej części rozważań należy wreszcie wskazać, w związku ze zgłoszonymi żądaniami zasądzenia alimentów za okres przed wytoczeniem powództwa, iż kwestię tą reguluje art. 137 § 2 krio. Zgodnie z wskazanym przepisem niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. Przepis ten stanowi więc wyjątek od pewnej zasady, zgodnie z którą alimenty mają służyć zaspokajaniu bieżących potrzeb uprawnionego. Dochodzenie ich za okres sprzed wniesienia pozwu dopuszczalne jest więc jedynie w przypadkach wyjątkowych i uzależnionych od wykazania przez powoda, że usprawiedliwione potrzeby związane z utrzymaniem i wychowaniem osoby uprawnionej nie zostały za określony okres zaspokojone albo że potrzeby te zostały zaspokojone na przykład dzięki zaciągniętym pożyczkom.

Dokonując analizy ustalonego w niniejszej sprawie stanu faktycznego z uwzględnieniem powyższych wskazań stwierdzić należy, iż w ocenie Sądu w czasie od wydania orzeczenia regulującego sposób ponoszenia przez rodziców kosztów utrzymania i wychowania małoletniego S. B. (grudzień 2022 r.) zaszły istotne zmiany wzajemnych stosunków, która uzasadniają zmianę wcześniejszego orzeczenia w tej kwestii i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda alimentów w kwicie po 900 złotych miesięcznie.

Zdaniem Sądu decydującą i zasadniczą zmianą determinującą bezwzględną konieczność zmiany wcześniejszego orzeczenia były zmiany w zakresie rozkładu pieczy nad małoletnim i ponoszenia związanych z pieczą naprzemienną kosztów utrzymania. O ile bowiem w czasie postępowania rozwodowego rodzice małoletniego powoda sprawowali nad nim pieczę w formie pieczy naprzemiennej dzieląc się na równi wszystkimi kosztami utrzymania małoletniego, to obecnie w tym zakresie zaszły daleko idące zmiany, które sprawiają, iż to matka małoletniego obecnie przejęła praktycznie wyłączną piecze nad małoletnim S.. Małoletni przebywa właściwie wyłącznie pod pieczą matki. Pobyty u pozwanego stawały się coraz rzadsze, a obecnie małoletni praktycznie nie odwiedza pozwanego. Wymienieni utrzymują jedynie kontakt telefoniczny. Również zakres ponoszonych kosztów, wydatków związanych z funkcjonowaniem małoletniego w szkole, jego dojazdów do szkoły, zakupów ubrań, środków czystości, żywności etc. zmienił się w sposób diametralny. Obecnie pozwany ponosi jedynie koszty opłaty telefonu syna, zaś wszelkie inne opłaty w tym zakresie pokrywane są przez matkę małoletniego. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, iż nie są to małe koszty, gdyż sama opłata za bilet miesięczny oraz karnet do siłowni wynosi ponad 360 złotych miesięcznie. Są to przy tym wydatki, których celowości pozwany nie kwestionuje. Zmiany w tym zakresie maja więc charakter niezwykle doniosły i powodują ona bezwzględną konieczność zmiany wcześniejszego orzeczenia. Kolejną zmianą jaka zaszła od czasu ostatniego orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego małoletniego był wzrost usprawiedliwionych potrzeby S.. Małoletni ma obecnie 17 lat i uczęszcza do III klasy szkoły ponadpodstawowej. Znajdują się w okresie szybkiego wzrostu, rozwoju oraz dojrzewania, co sprawia, że jego dotychczasowe potrzeby w zakresie np. wyżywienia, środków czystości, zakupu ubrań, czy też zakupu kosmetyków etc. rosną, jak również pojawiają się nowe potrzeby, które również wymagają zaspokojenia. Te nowe potrzeby związane są z etapem dojrzewania małoletniego, zwiększonymi wydatkami na dalszą edukację, rozwój posiadanych umiejętności oraz zainteresowań, tak aby w sposób możliwie pełny, poprzez zdobycie odpowiednich kwalifikacji i rozwój zdolności interpersonalnych przygotować się do życia w społeczeństwie. Wydatki te nie mogą zostać odłożone na nieokreśloną przyszłość. W sytuacji gdy nie będą one pokrywane przez pozwanego spadną wyłącznie na matkę powoda, albowiem małoletni S. nie ma możliwości uzyskania samodzielnie dochodów. Analizując całokształt usprawiedliwionych potrzeb małoletniego Sąd uznał, iż potrzeby małoletniego S. są wyższe niż analogiczne potrzeby innych dzieci w jego wieku i wynoszą z pewnością kwotę nie mniejszą niż 1800-2000 złotych. Zwiększone potrzeby małoletniego wynikają chociażby z akceptowanej przez ojca potrzeby dodatkowych zajęć na siłowni, czy też kosztów dojazdu do szkoły i leczenia z powodu alergii małoletniego.

Jak wskazano powyżej ustalone koszty utrzymania małoletniego winny być ponoszone przez jego rodziców stosownie do posiadanych możliwości zarobkowych, usprawiedliwionych wydatków i zakresu realizacji obowiązku alimentacyjnego w drodze osobistych starań. Obecnie uznać należy, iż udział rodziców w ponoszeniu kosztów utrzymania małoletniego powinien być zbliżony. Matka małoletniego dysponuje wprawdzie nieco wyższymi możliwościami zarobkowymi wynikającymi ze zdobytego zawodu, jednakże pewna nierówność w tym zakresie jest niwelowana z nawiązką poprzez realizowanie obowiązku alimentacyjnego przez matkę małoletniego w drodze osobistych starań. Podkreślić bowiem należy, iż obecnie to jedynie matka małoletniego D. B. wnosi w utrzymanie małoletniego osobiste starania w postaci zaangażowania w bieżącą piecze nad małoletnim, układanie jego diety, opiekę etc.

Zdaniem Sądu ustalona kwota alimentów wysokości po 900 złotych miesięcznie pozostaje w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego. Jest on osoba zdrową, która nie ma nikogo innego na utrzymaniu. Dodatkowo związek pozwanego z obecna partnerką przyczynił się do zmniejszenia bieżących kosztów utrzymania mieszkania, albowiem koszty te dzielone są obecnie po połowie. Sąd dostrzega, iż pozwany zaciągnął wysokie zobowiązania kredytowe. Należy jednak wskazać, iż okoliczność ta nie może powodować automatycznej redukcji jego obowiązku alimentacyjnego. Pozwany będąc świadomy istnienia obowiązku alimentacyjnego wobec syna winien w sposób rozważny zaciągać zobowiązania i unikać zobowiązań, które nie są konieczne lub przeznaczone na potrzeby ponadstandardowe, jak np. zakup gry telewizyjnej za 1700 złotych miesięcznie. W innej bowiem interpretacji takich sytuacji faktycznych np. pozwany zaciągając zobowiązanie uzyskałby w ten sposób korzyści w postaci przysporzenia majątku oraz dodatkowe korzyści w postaci redukcji zobowiązań np. alimentacyjnych powołując się na wysokość zobowiązań finansowych.

Biorąc pod uwagę całokształt powyższych okoliczności Sąd orzekł więc jak w pkt I wyroku oddalając powództwo w pozostałym zakresie - pkt II wyroku. Należy również dodać, iż Sąd nie znalazł podstaw do zasądzenia świadczenia alimentacyjnego za okres sprzed wytoczenia powództwa, albowiem przedstawicielka ustawowa małoletniego nie wykazała istnienia niezaspokojonych potrzeb małoletniego powoda.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. 2010 r. Nr 90 poz. 594 z późn. zm.) w zw. z art. 102 kpc.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

/Sędzia Robert Kłosowski/